Een meisje met twee vlechten die de kleur hadden van zwarte as liep over het erf langs de vele stallen die netjes naast elkaar waren geschikt. Bij de derde stal links bleef ze staan, het was een groene stal en het bovenste stuk was niet open, zo wist het meisje zeker dat niemand hem kon lastigvallen, hem was een paard hij heette Esteban en was een hengst van drie jaar uit, het meisje dat de naam Aerynne had gekregen opende rustig de deur van haar paard, de arabier stoof wild naar achteren toen de deur werd geopend. Aerynne zag dat het paard zijn neusgaten wijd open sperde, het blies kleine ademwolkjes die snel samen kringelde en dan uit de staldeur de ochtendgloren tegengemoet. Ze stapte rustig de stal in en de hengst werd er niet rustiger op, al snel steigerde hij nog is hoog en Aerynne deinsde geschrokken achetruit, ze had wel verwacht dat hij onrustig was maar zo erg had ze niet op gerekend. Ze fronste haar wenkbrauwen toen het paard schraapend met zijn hoef en met zijn hoofd hard schuddend keek hij haar aan. Ze voelde de macht en het wilde karakter van het paard, het paard voelde bij haar waarschijnlijk angst want driegend steigerde hij nog eens. Nu was het genoeg! Hij mocht dan wel bang zijn maar haar niet bedreigen. Ze zwaaide hard met haar armen en de briezende hengst state naar achteren met zijn oren plat in zijn nek. Hoe zou ze hem nu uit de stal krijgen zonde dat hij wilde begon te doen. Ze keek rond op het erf, gelukkig was het rustig want als er beginnerslessen waren kon ze het al helemaal vergeten die kinderen waren toch altijd zo luidruchtig. Het enige wat ze zag was een kat, de kat leefde al lang op de manege en niemand wist van waar die nu eigenlijk kwam. De hengst schraapte nogmaals met zijn hoef, precies om te zegen dat Aerynne niet moest wegdromen maar zich zorgen maken om hem. Ze zou proberen om hem in longeerpiste op te jagen. Eerst zette ze dde paddock open die niet ver van de stal verwijderd was en dan spande ze twee koorden, toen ze Esteban uit de stal joeg liep het paard direct de paddock in en snel sloot ze de der. Ze ging nog niet meteen de piste in want het beest ging hard tekeer je zag al zijn spieren gespannen en angstig om zich heen zoekend naar een uitgang maar toch vond Aerynne het wonderbaarlijk om te zien..