Beginnersles 1

Een jong meisje volgde haar moeder. Ze had erg dure rijkleding aan maar hopelijk lette er niemand op. Ze liep naar de stal van de kleine vosse pony Sully. Ze wist zijn karakter niet maar haar moeder zei wel dat hij braaf was. Ze had haar angst nog steeds niet overwonnen en ze wilde niet. Ze wilde naar huis maar ze moest van haar moeder. Ze keek toe en staarde naar de grond terwijl haar moeder de pony verzorgde. Ze slikte even en keek naar de opgezadelde pony waar ze de teugels van in haar handen geduwt kreeg. Ze leidde de pony naar de piste en maakte de beugels op maat. Ze steeg op zonder enige moeite en liet hem stappen. Ze zat erg goed recht en hield haar hakken naar beneden. Ze was jong en iedereen dacht dat ze een beginner was al was dat diep vanbinnen niet zo. Ze hoopte eigenlijk dat niemand merktte hoe goed ze eigenlijk kan rijden. Wat als de instructrise dat zag? Ze wilde er niet aan denken. Ze zuchtte even en liet de pony stappen. Ze speelde met het bit in zijn mond en had niet door dat de pony door haar aan de teugel begon te lopen.

[Iedereen mag posten, je kan komen kijken bv als deel van de verhaallijn xd]

Toen de jongen 10 minuten te laat de binnenruimte binnenkwam, schudde hij zijn hoofd even toen hij zijn blik over de paarden liet glijden. Hij schudde zijn hoofd even en liet zijn blik over de naamplaatjes glijden. ''Star'', stond er op één van een Wit paard. Prachtig, de knol van Sinterklaas, dacht hij. Hij had enkel een paar zwarte laarzen aan die mensen hem gegeven hadden en een oude jeans. De witte ruin was al opgezadeld, maar hij dacht er niet aan dat hij hem zelf zou meenemen. Paarden, jak. Hij keek om zich heen en bleef gewoon bij de deur staan, die hij niet zou openen uit zichzelf. Misschien had hij een tikkeltje schrik, maar contact met dieren had hij nooit echt leuk gevonden, enkel met zijn hond Aiko, maar die was gestorven, zo was hij zijn beste vriend verloren. Hij leunde tegen de muur naast de deur aan en zag hoe Star zijn hoofd naar buiten stak en aan hem rook. Koppig ging hij verder van de ruin weg staan.

Sara wandelde vrolijk door de stalgang. Ze wist dat de grote ruin star vandaag les zou lopen dus was ze best nieuwschierig hoe anderen op hem reden. Hij was echt imens groot voor haar. Zijzelf was maar 1.73m en Star was 1.84m. Ze bekeek de jongen die tegen de muur stond. Ze zag star uit zijn box kijken en hij probeerde aan de jongen te ruiken. Ze keek hem even verbaasd aan. Sara had een zwarte rijbroek aan die er best duur uitzag en dat was ie ook. Ze had een normaal blouse aan en een zonnebril van D&G. Ze wandelde rustig naar Star. "Ben jij die jongen die op Star gaat rijden? Dan ben je echt een bofkont. Star is geweldig." Zei ze vriendelijk. Ze opende de staldeur en wandelde rustig naar binnen. "Hee grote jongen. Je mag weer eens lekker gaan rijden." Zei ze tegen de ruin en kroelde over zijn voorhoofd. Ze zag het echte tuig van Star voor de eerste keer. Het was niet meer het nieuwste maar nog in goede staat. Sara had verschillende zadels en hoofsdtellen zodat ze altijd met haar eigen tuig kon rijden. 1 tuig was al tijden niet meer gebruikt geweest en dat komt omdat Cobra weg was. In het hoofdstel stond zijn naam geschreven. Ze keek de jongen aan. "Heb je schrik van Star? Ik wil je wel helpen hoor." Sara probeerde zo vriendelijk mogelijk te zijn. De jongen leek niet erg spraakzaam. Ze nam Star alvast vast. De grote ruin duwde zijn neus in haar zak van haar jas. "Oh jij wilt een pepermuntje hé" Sara viste behendig een pepermuntje uit haar jaszak en hield het op haar hand. Star nam het voorzichtig met zijn lippen beet en at het op.

(had gepost en inneens floep, had ik op de verkeerde knop gedrukt waardoor alles verdween -.- )

Het geluid van hakken die op het beton kletsten werden hoorbaar toen Ayla de stallen in kwam lopen. Verschillende beginners waren druk bezig hun paardjes op te zadelen. Haar blik bleef hangen bij een jongen. Nog net kon ze ene glimlach onderdrukken toen ze hem wantrouwig naar achteren zag stappen. "Dat is Star, hij is erg lief wete je." Met een grote glimlach kwam ze dichter. "Hij wil snoepje van je." Zachtjes aaide ze het paard over haar hoofd. De jonen was erg knap, een echte hottie. Daar wilde ze graag wel eens een babbeltje mee aangaan. Hara blik gleed van de 'hottie' richting de klok boven ana de piste. Sh*t, vloekte ze binnesmonds. Ze had nog enkele minuten en dan moesten alle pony's zijn opgezadelt. "Sorry, moet nu verder werken." Gehaast liep ze verder richting ene huilend meisje. Het babbeltje zou misschien wel voor een andere keer zijn. "Wel wel, wat is er, heb je je pijn gedaab." Verlegen schudde het meisje haar hoofd. "Mijn pony." Met haar wangen nog vol tranen wees ze naar een van de pony's. "Weet je wat, ik zal je wel helpen. Kom maar." Ze pakte het meisje bij haar hand en leide het naar de pony. "Eerst het zadel." Alles lag gelukkig al klaar. Met een zwierige zwaai legde ze het zadel op de pony. "Nu moet de singel rond de buik terug aan het zadel worden vastgemaakt." Ze pakte de singel en trok zachtjes aan. "Zo." Vervolgens pakte ze het hoofdstel en deed het behendig rond het hoofd van de pony. "Dat riempje mag je zelf vastmaken." Terwijl ze dat zij was ze alweer bezig de andere riempjes dicht te doen. "Hoho, niet te strak. De keelriem mag gerust wat losser, ander zit het niet goed voor de pony." Glimlachend makate ze de keelriem wat lossen. "Ga maar alvast in de piste. Ik kom je meteen verder helpen."

Eindelijk waren alle pony's opgezadelt. Ze had de singels nagekekn en de beugels op maat gemaakt. "Oke." Haar blik viel op een meisje dat op Sully aan het rijden was. Ze reed al erg goed en het verbaasde Ayla dat ze nog bij de beginners zat. "Oke, kom jij ook even op de middelijn staan." Met haar hoofd gebaarde ze het meisje op Sully ook te komen. "Wie heeft er al eens gereden?" Verschillende meisjes staken hun hand op. "Oke, neem de teugeltjes iets vaster, maar niet te strak, je wilt je pony toch geen pijn doen he?" De meeste deden het meteen goed, andere moest ze eerst wat helpen. "Probeer nu eens je hakken naar beneden te duwen. Ja zo, ze wees nara het meisje op Sully die het al vanzelf goed deed. "Nu mag je je paardje aandrijven tot in de hoefslag. Dat doe je door eens te drukken met je benene tegen de buik van de pony." Vele pony's gingen vooruit, andere bleven koppig staan. "Sully rijd vooraan en dan,.. euhm..." Nadat ze alles op orde had gesteld en de pony's nu mooi op ene rijtje achter elkaar volgde over de hoefslag knikte ze tevreden. "Nu mogen jullie eens allemaal jullie handen in de lucht steken!" Door haar enthousiaste stem deden de meeste meteen wat ze vroeg. "En nu terug de teugels op maar pakken. Goed zo." Knikte ze tevreden. "Wie kan er allemaal met zijn handen de oren van zijn pony, aanraken? Probeer eens, je hoeft geen schrik te hebben." Ook hier were lukte het bij sommige en bij andere niet. "Jullie doen het al erg goed hoor." Spoorde ze ze wat extra aan om het nog leuker te maken voor hen.

(Hopleijk is dit goed, wist niet goed wat ik precies moest doen...)

Laila concentreerde haar op Sully en liet hem nog steeds aan de teugel lopen. Ze gaf af en toe een klein tikje met haar hak tegen hem aan. Ze speelde rustig met het bit in zijn mond en maakte een paar figuren. Ze keek op toen eindelijk de rest aankwam. Ze zuchtte even en keek kort naar haar moeder die stond te kijken. Ze keek dan even naar het meisje dat hun riep en leidde de ruin erheen. Ze liet hem mooi stoppen op de middellijn en bij de eerste vraag deed ze niets. Ze zweeg en keek stil voor haar uit. Ze schrok even toen het meisje iets over haar houding zei en slikte eventjes. Ze hoorde dan de woorden en dreef zacht aan. Ze liet hem weer rustig aan de teugel lopen en liet hem vlot vooraan stappen. Ze lette niet zo goed over de spelletjes die gedaan werden. Dat was voor haar toch geen les? Veel maakte het haar niet uit en ze liet de ruin mooi verder stappen. Af en toe dacht ze eens aan Kenai maar vaak concentreerde ze haar op de les.

Zijn ogen dwaalden even door de buurt terwijl hij daar zo stond. Geen denken aan dat hij ooit met liefde zou paardrijden. Schrik had hij niet, maar de werkstraf en therapie die hij had, maakten hem gek. Verplichtingen maakten hem gek. Een meisje van een jaar of 16 kwam naar hem heen gelopen, kende Star blijkbaar. Een bofkont? Ik? Laat me niet lachen, dacht hij in zichzelf. Hij schudde zijn hoofd even onopmerkbaar toen ze de stal in liep en een hoopje vriendelijk kwam doen tegen de ruin. 'Natuurlijk heb ik geen schrik.', zei hij geïrriteerd, maar liet haar toch Star meenemen. Een ander meisje, een klein beetje ouder dan hem, kwam aangelopen. Zij stelde dat Star erg lief was. Maar Robin zelf geloofde niet dat paarden gevoelens hadden. Hij wilde een snoepje van hem? Nou, wordt hij toch alleen maar dikker van, meende hij. Uiteindelijk kwam hij als laatste en te laat de piste binnen met Star, de rest was al aan het rijden. Hij liet Star in het midden halthouden en trok de beugels naar beneden. Wat velen niet wisten, is dat hij vroeger enkele jaartjes had paardgereden, maar toen.. Ontspoorde hij, en stopte ermee, en zo was hij vergeten hoe leuk het was én zelfs vergeten dat paarden veel emoties hebben. Toch zette hij als een volleerde ruiter zijn voet in de beugel en stapte bijna zonder moeite op op het grote paard. Meteen hield hij zijn handen goed en zette zich rechter terwijl hij Star aanspoorde en halthield bij Ayla. Voor het eerst klonk zijn stem zachter. Op de rug van een paard werd hij anders. 'Sorry dat ik zo laat was.. Waar moet ik ergens?'

Gewoon was Rose gaan kijken, voor de lol omdat ze de lessen graag eens wilde bekijken. Wat ze aantrof waren enkele jongere kinderen en het meisje wat ze al eens vaker had gezien maar nu hielp ze de beginners. Een van de meisjes die op Sully reed leek haar niet bij de beginners passen meer al bij de half gevorderden. Zijzelf had lang met de houding van haar benen lopen sukkelen en dit meisje reed nu al met een houding die zij pas anderhalf jaar eindelijk helemaal beheerste als het tenminste om dressuur ging. Rose liep terug naar de stallen en kwam terecht bij de gang waar Star stond. Rose bekeek de witte hengst waar geen ruiter bij stond, of althans een jongen die er een beetje koppig bij stond. Ze ging tegen de muur staan en nam de jongen in haar op. Hij was niet echt lelijk om het zo maar alvast vast te stellen maar iets irriteerde haar, wat wist ze niet.

Rose liep rustig mee naar de bak toe, geïnteresseerd door het fenomeen: onbekend redelijk goed uitziend persoon. "Hee Sara." Rose begroette het meisje wat ook in haar les reed vriendelijk. Ze was niet echt zo rijk als Sara was, zij moest alles bij haar vader opgeven wat ze wilde en dan kocht hij het wel maar zo 1..2..3 kon ze het niet krijgen. Haar Gucci zonnebril was dan ook het enige dure wat ze buiten haar rijkleding had. Ze droeg een simpel T-shirt van Dutchypuppy met daaronder wel een van de duurdere Pikeur rijbroeken die ze had. "Wie moet er op Star?" Rose hoefde het eigenlijk niet te vragen want ze zag de jongen die koppig afstand had genomen toen ze nog bij Stars stal stonden op Star rijden. Ze bleef een beetje verbaasd staan. Toch had hij zizhc goed op de grote Star weten te krijgen, misschien had hij al eens eerder gereden bedacht ze zich toen. Ze bleef even kijken en liet zich toen op een stoeltje ploffen wat bij de bak stond. Haar ogen volgden vooral de bewegingen van het meisje op Sully en de jongen op Star.

Sara was nog steeds erg druk bezig met star zodat ze eerst niet eens hoorde dat je jongen begon te spreken. "Zeker." Zei ze sarcastisch. Sara klakte met haar tong en star kwam langzaam in beweging. "Morgen gaan we springen en dan krijg je een fatsoenlijke poetsbeurt. Je ziet er niet uit!" Zei ze tegen star. De grote ruin had een grote vuile plek onder zijn buik en zijn hoeven waren dof. Ze zuchtte eens. "Blijven staan." Zei ze streng tegen Star. Sara liep naar de zadelkamer en nam er een borstel. Star stond nog op precies dezelfde plek en keek haar vragend aan. Ze poetste de vuile plek onder zijn buik en met ene doek ging ze over zijn hoeven zodat het zand er toch af was. Ze klakte weer met haar tong en Star ging nu vlotter vooruit. Toen ze in de rijbak waren singelde sara vlug aan en hield toen star goed vast zodat hij zou blijven staan. De jongen kroop behendig op Star. Sara wandelde de bak uit en ging langs rose staan die was gaan zitten. "Dag rose. Die jongen heeft volgens mij al eens gereden. Dat zie je aan zijn houding." Sara keek een beetje jaloers naar de jongen. Star was haar lieveling hier op de manege en reed er het liefste zelf op. Ze keek even naar rose en ging naast haar zitten. ZE glimlachte even aardig naar haar.