Een beetje opgewonden liep Cheryl door de stallen. Vandaag was haar nieuwe paard aangekomen. Helaas was haar vorige paard Sandokan overleden. Toch had ze zich eroverheen gezet en voor deze kanjer gekozen. Zijn naam was Saetero, een PRE hengst net uit Spanje geïmporteerd. En wat kon hij lopen! Maar het belangrijkste was dat hij braaf en lief was. En dat was hij. Eindelijk kon ze aan de band tussen haar en de hengst gaan werken. Ze zocht naar het sleuteltje in haar zak voor haar kastje in de zadelkamer. Het was vandaag druk in de stallen. Ze was hier nog maar net en zei af en toe maar hallo en hoi. Tja wat moest je anders? Vrolijk floot ze een liedje terwijl ze de kast los maakte en er het leren halster met gouden naamplaatje uithaalde. Met een brede grijns op haar face liep ze naar de stal van haar hengst. Hij stond apart van de merrie's in een extra ruime box. Terwijl ze naar hem toe liep floot ze een keer en stak de hengst zijn hoofd over de deur. Ze lachte naar hem toen ze hem zag. Met haar hand streek ze over zijn hoofd en gaf hem een klein kusje op zijn wang. Voorzicht deed ze zijn halster om. Krabde zijn hoeven uit en bracht hem naar de poetsplaats. Daar pakte ze haar poetskist en begon de zwarte hengst te borstelen.