Rosalie ging op één van de stenen zitten die in het riviertje lagen. Haar te kleine schoen waren helemaal nat en vies. Ze trok haar schoenen uit en gooide ze op het droge. Ze pakte een paar stenen en gooide ze één voor één terug het water in. Af en toe kaatste er eentje over het wateroppervlak en ging dan onder. Onder haar wiebelde de steen gevaarlijk en ze sprong eraf. Haar voet bleef eronder steken en de steen kwam met volle gewicht op haar voet terecht. Tranen ontsprongen uit haar ogen en vielen met druppeltjes in het water. Er kwam bloed vandaan waar de steeen op haar voet kwam. "Help!" riep ze met volle stem. Maar er kwam niemand. Ze riep nog een paar keer ,maar zonder resultaat. Ze gaf het op en zicht steun op een paar kleine stenen. Eentje schoof er weg en ze kwam met haar hoofd op een steen. Ze raakte bewusteloos en zag toen niks meer...