Ella verzorgen.

Soraia liep met de kleine pony naar de stallen. Ze zette haar op stal en zadelde haar af. Ze legde het zadel weer op zijn plaats en wastte het bit af. Ze hing het hoofdstel ook op zijn plaats en liep weer naar de stal. Ze begon de pony nog wat droog te wrijven en borstelde haar nog wat. Ze gaf haar een wortel en liep de stal weer uit. Ze sloot deze en zuchtte even. Het was echt geen makkelijke pony, dat had ze nu wel gemerkt. Soraia ging op een baal stro zitten en keek rustig naar de stallen waar paarden en pony's rustig wat stonden te slapen, soezen, drinken of eten. Ze keek even rond en merktte toen iemand bekend op.

Sungmin kwam het stallenblok binnen nadat hij Sultan had laten uitstappen. Met Sultan naast zich liep Sungmin kalm naar de stal van Sultan toe. Eenmaal bij de stal van Sultan aangekomen deed Sungmin de deur van de stal open. Sungmin had moeite om recht te blijven staan aangezien Sultan hem zowat de stal in sleurde. Sungmin wist het paard gelukkig wat in te houden en hij liet hem kalm zijn stal binnen gaan. Eenmaal in de stal zadelde Sungmin Sultan af en deed hij het hoofdstel ook bij hem af. Hij haalde daarna een poets kist nadat hij het zadel en hoofdstel terug gelegd had. Hij begon Sultan wat te poetsen en droogde hem ook nog wat af. Hij klopte Sultan daarna nog eens goedkeurend op zijn hals. ''Bedankt voor deze les met jou Sultan, je bent een paard waar je trots op kan zijn.'' Zei Sungmin glimlachend tegen het paard en Sultan brieste een keer alsof hij had verstaan van wat Sungmin zojuist had gezegt. Sungmin haalde zijn mobiel tevoorschijn en hij legde zijn hoofd tegen het hoofd van Sultan. Hij nam een foto en keek goedkeurend naar het resultaat. Hij stopte zijn mobiel daarna weg en merkte dat Sultan niet zoveel tot bijna geen hooi had. Sungmin liep naar de hooibalen toe en hij pakte een paar plukken hooi. Hij liep daarna terug naar de stal van Sultan en legde de plukken hooi bij Sultan neer. Hij aaide Sultan daarna nog even en zuchtte eens diep. Hij wist eigenlijk nog niet wat hij moest gaan doen als hij weer thuis was.

Soraia staarde even voor haar uit en hoorde iets. Ze keek op en zag de jongen. Ze zuchtte eens diep en toen hij klaar was met de ruin stond ze op. Rustig liep ze naar de stal en zweeg even. "hee" zei ze zachtjes tegen de jongen en keek hem aan. "Nou eh sorry van daarstraks, het was echt niet mijn bedoeling. Ella is geen makkelijke pony en ze probeerde alles om me eraf te gooien" zei ze zachtjes en keek de jongen aan. Ze keek even rond en dan naar de jongen. Even gaf ze Sultan een aai over zijn neus en een wortel. Ze keek weer naar de jongen. Ze hoopte maar dat hij niet kwaad was want hij was erg geschrokken. Ze wachtte stil af op een antwoord van de jongen terwijl ze hem aankeek.

Sungmin was in zijn gedachten verzonken over wat hij zou kunnen gaan doen als hij weer thuis was. 'Hee' Hoorde hij ineens zijn gehoor binnen dringen en Sungmin keek verbaasd op. Hij zag dat het het meisje was die ook in dezelfde groep had gereden als hij. ''Hoi'' Antwoorde hij lichtjes wat kortaf en zijn blik bleef bij Sultan. Het leek erop dat het meisje een gesprek met hem wilde beginnen maar Sungmin had daar niet echt een behoefte aan. 'Nou eh sorry van daarstraks, het was echt niet mijn bedoeling. Ella is geen makkelijke pony en ze probeerde alles om eraf te gooien' Zei Soraia al snel na haar begroeting tegen hem. Sungmin bleef een tijdje stil maar keek uiteindelijk naar haar. ''Als je slim was geweest had je een ander paard gekozen, er is informatie over ze te vinden op de website weetje'' Antwoorde Sungmin met een neutrale stem en zijn blik ging weer naar Sultan die kalm van de wortel at. ''Dan had je jezelf deze fouten bespaart.'' Vervolgde Sungmin zijn woorden en hij slaakte een diepe zucht. Hij hoopte toch niet dat ze op iets van medelijden zat te wachten want dan had ze pech. Sungmin had namelijk niet snel medelijden met anderen tenzij er echt een goeie reden was om medelijden te hebben met de ander.

Soraia keek hem aan en luisterde naar de woorden. "Ik weet het maar elk paard kan zo doen. Zelfs Sultan en om bij de gevorderden te komen moet je op Ella kunnen rijden" zei ze en zuchtte even. "Ik weet dat je kwaad bent want je was vast geschrokken. Wilde het echt niet laten gebeuren maar ze sprong opeens weg" zei ze zuchtend en keek even naar de gang. Ze zette een stapje achteruit en keek hem aan. Hij haatte haar nu ofzo. Hij dacht vast dat ze een opschepper was omdat ze op Ella kon rijden. Zo bedoelde ze het niet zo, ze wilde de pony eens proberen. Ze zweeg verder en keek de jongen stil aan.

Sungmin luisterde naar haar woorden en slaakte een diepe zucht. Waarom ging ze niet gewoon weg na zijn woorden. Was hij met zijn gedrag al niet duidelijk genoeg geweest dat hij niets van haar moest hebben? Of wilde ze soms dat hij kwaad werd? Sungmin raakte lichtjes geirriteerd door het idee eraan en hij keek haar voor kort aan. 'Ik weet dat je kwaad bent want je was vast geschrokken. Wilde het echt niet laten gebeuren maar ze sprong opeens weg' Zei Soraia tegen hem. Sungmin slikte een keer en hij voelde ineens een zacht duwtje tegen zijn arm. Hij keek op en zag dat het Sultan was. Het paard was klaar met eten en blijkbaar had hij de spanning tussen de twee ookal wel ontdekt. Sungmin zijn blik ging weer naar Soraia en hij snoof een keer. Hij had niet bepaald zin om nog langer met haar hier bij Sultan zijn stal te staan. ''Kun je me nu gewoon met rust laten?'' Vroeg hij geirriteerd aan haar en hij wilde haar aan de kant duwen maar hij was vergeten dat de poetskist er nog stond aangezien hij die nog niet had opgeruimd en zonder dat hij het ding zag struikelde hij erover heen. Hij viel tegen Soraia op en zo lag ze met z'n twee op de grond. Sungmin zijn gezicht was erg dicht bij die van Soraia en hij keek haar licht geschrokken in de ogen aan. Dit was nou niet bepaalde de bedoeling geweest. ''Sorry..'' Zei hij snel en hij ging meteen daarna van haar af. Hij sloot de deur van Sultan zijn stal en hij pakte de poetskist op. Hij bracht deze weg en hij bleef even in de ruimte van waar de kist vandaan kwam zitten. Hij slaakte een diepe zucht en hij liep daarna de ruimte weer uit. Waarom moest hem dit nou weer gebeuren?

Soraia keek hem aan en zuchtte even. Ze wilde omdraaien maar opeens struikelde hij en viel hij, op haar. Ze zag zijn lippen bijna op de hare en keek hem aan. Ze slikte en stond zelf ook recht. "Niet erg" stotterde ze en zag knalrood. Ze keek naar hem en haalde de rijspullen. Ze zadelde Ella op. Ze kroop op de pony en reed langs Sultans stal. Ze dreef de pony aan die meteen naar buiten rende. Soraia schrok en wilde haar de piste in trekken. "Ella nee!" gilde ze geschrokken toen de pony naar buiten rende. Ze trok hevig maar de pony had het bit tussen haar kiezen geklemd. Ze rende ervandoor, richting de weg. Soraia hield haar vast en bleef aan de teugels trekken. De pony rende de straat op en begon wild te bokken. Ze bleef hard bokken en opeens kwam een auto. Ze sprong opzij en sprong over een beek. Soraia zag het niet aankomen en viel hard van de pony. Ze landde op haar buik en snakte even naar adem. De pony rende weg en begon te bokken. Ze rukte het hoofdstel uit en bleef doorgaan tot ook het zadel op de grond belandde. Soraia slikte en zag de pony nog. Ze trilde hevig van pijn en snakte weer naar adem.

Sungmin kwam de ruimte weer uit en hij keek verbaasd toen Soraia langs hem heen raasde met Ella. Hij volgde haar en zag hoe Ella op hol begon te slaan. ''Verd*mme'' Vloekte Sungmin en hij rende naar de stal van Sultan hij pakte een halstertouw en deed dat aan het halster van Sultan vast. Hij maakte er soort teugels van en hij leidde Sultan vervolgens de stal uit. Hij sprong zonder zadel op Sultan zijn rug en hij dreef hem gelijk goed aan. Sultan zijn oortjes gingen naar voren en hij ging al snel over in een vlotte galop. Sungmin had Soraia nog net richting de weg zien gaan en hij dreef Sultan meer aan. ''Kom op Sultan..'' Mompelde Sungmin en hij spoorde Sultan nog wat meer aan. Eenmaal bij de weg zag Sungmin wat er gebeurde, hij kon zelf gelukkig nog net op tijd remmen toen er een auto op hen af kwam. Op het moment dat de weg vrij was liet hij Sultan er snel over heen gaan. Sultan sprong soepel over de beek heen. Sungmin zag hoe Soraia was gevallen en zijn blik ging van haar naar Ella. Hij sprong van Sultan af en hij duwde het paard richting Ella met de bedoeling dat Sultan Ella terug moest halen. Het paard galoppeerde gelijk richting Ella maar of hij begreep van wat Sungmin zijn bedoeling was, was nog maar de vraag. Sungmin keek Sultan die achter Ella aan ging na en hij rende vervolgens naar Soraia toe. ''Hey, Ik zag wat er gebeurden. Waar doet 't pijn?'' Vroeg Sungmin snel aan Soraia en hij keek met een toch wel wat bezorgde blik naar haar. Sungmin kon dan ook wel zorgzaam zijn af en toe.

Soraia hoorde opeens iets en draaide met pijn om. Ze begon hevig te hoesten en greep haar buik vast. Even had ze last van haar ademhaling en ze snakte dan ook kort naar adem. Ze hoestte weer en kroop een beetje weg. Ze bleef zitten en keek hem aan. "Het gaat wel" stotterde ze en krabbelde overeind. Bijna zakte ze in maar ze stond. Ze keek hem aan en slikte even. Een kleine schaafwonde was ontstaan op haar wang. Ella zag Sultan en begon opeens hevig te bokken naar hem. Ze draaide haar om en steigerde hoog. Ze beet naar hem en Soraia had het gezien. Met veel pijn pakte ze het hoofdstel en pakte de teugels. Ze liep erheen en gooide deze rond de nek van de pony. Ella schrok en rende ervandoor. Soraia viel en werd even meegesleurd. Eindelijk stopte de pony en keek kwaad naar Soraia. Soraia zuchtte even en stond op. Ze keek even naar de jongen en weer naar Ella. Nu moest hij toch weten wat voor pony ze was.

Sungmin keek met een zucht naar haar en hij hielp haar een beetje met het opstaan. Hij zag de schaafwond op haar wang en hij pakte een doekje. Hij wilde het bloed wegvegen maar opeens ging Soraia bij hem weg. Sungmin keek verbaasd om naar haar en zag hoe ze bij Ella deed. ''Doe niet zo idioot..'' Mompelde Sungmin met een zucht en hij slikte even toen hij zag hoe Soraia door Ella over de grond werd gesleurd. Gelukkig stopte Ella uiteindelijk wel weer en Sungmin rende er heen. Hij pakte de teugels vast en hij trok Ella omlaag toen deze weer probeerde te steigeren. Sungmin sloeg daarna een arm om haar hals heen en hij probeerde het hoofdstel weer om Ella haar hoofd te krijgen. Eerst leek dit niet te willen lukken door Ella die nogal lastig deed maar uiteindelijk slaagde Sungmin er toch in om het hoofdstel om te krijgen en ook het bit ging na een tijdje haar mond weer in. Sungmin gaf Ella daarna een tik op d'r neus. ''Dat doe je dus niet weer, mag ik hopen voor jou'' Zei Sungmin streng tegen Ella. Ella deed haar oren naar achteren en keek hem met een chagerijnige kop aan. Sultan kwam bij de twee staan en brieste een keer. Sungmin keek even naar Sultan en keek vervolgens om naar Soraia. Hij wilde zowat tegen haar uitvallen maar besloot dit toch maar achter wegen te laten. Het was nu niet bepaald het goeie moment om ruzie te gaan maken. En Sungmin had om eerlijk te zijn ook even geen zin in ruzie.

Soraia had de reactie nog gehoord en keek hem stil aan. "Dankje" zei ze zachtjes en zuchtte even. "Ik deed deze 'idiote' stunt zodat ze Sultan niets kon doen, ze verwond soms andere paarden" zei ze zacht en nam de teugels over. Ze nam het zadel en legde deze weer op Ella's rug. Ze maakte de singel vast en merktte de reactie van Ella. Deze legde haar oren plat en wilde trappen. Soraia trok haar meteen vooruit en keek even naar hem. "Ik breng haar terug" zei ze zacht en leidde de pony mee naar de manege. Ze zadelde haar nadien af en zette haar in het stro. Haar maag voelde niet goed en ze zag lijkbleek. Haar buik zag dan ook rood door de grond. Ze liet haar handen erop rusten en sloot kort haar ogen. Ze negeerde alles even tot ze iets hoorde.

Sungmin knikte naar Soraia en hij pakte het halstertouw van Sultan vast. Hij liep met Soraia mee terug naar de stallen. Toen ze daar eenmaal waren zette Sungmin, Sultan weer terug in zijn stal. Hij droogde Sultan zijn rug weer even af met een doek aangezien die weer wat bezweet was door het galopperen. Sungmin klopte Sultan op zijn hals en hij liep daarna de stal uit. Hij sloot de Staldeur achter zich en keek even in het rond. Hij zag Soraia nergens en dus bracht hij de doek maar weg. Toen hij weer terug kwam uit de ruimte waar de spullen lagen ontdekte hij Soraia in de stal van Ella. Hij liep naar haar toe en zag dat ze haar handen op haar buik had gelegd. ''Gaat het echt wel goed met je?'' Vroeg Sungmin kalm aan haar terwijl hij tegen de staldeur aan stond van de stal van Ella. Zijn blik ging even naar Ella terwijl hij op een antwoord van Soraia wachtte. Hij vroeg zich af waarom Soraia eigenlijk ineens weer met Ella was gaan rijden terwijl ze zonet nog een les hadden gehad.

Soraia staarde voor haar uit tot Sungmin in de opening stond. Ze keek op en hoorde de vraag. Ze liet haar handen snel naast haar liggen en knikte zachtjes. "Het gaat wel" zei ze zacht en glimlachtte licht. Ze keek even naar de pony die er maar zuur bij stond. Ze zuchtte eventjes en keek naar de merrie zonder nog iets te zeggen. Ze kreeg even een pijnlijke steek maar probeerde het te negeren. Ze stond dan voorzichtig recht maar de pijn werd erger. Ze schrok en zakte bijna door haar benen.

Sungmin keek kalm naar haar en hij had ook al wel door dat haar antwoord niet waar was. Na wat er zojuist was gebeurd was alles vast niet heel goed met haar. Ook had ze af en toe wat trekjes in haar gezicht alsof ze pijn had en daarmee verraadde ze zich dan ook. Op het moment dat Soraia door haar knieën zakte snelde Sungmin naar haar toe. Hij wist haar nog net op te vangen door zijn handen onder haar oksels te leggen. Hij tilde haar voorzichtig recht en hij legde vervolgens een arm om haar middel heen. Hij legde haar arm om zijn hals heen zodat ze meer steun had en hij leidde haar uit de stal. Hij sloot de deur van de stal en hij leidde Soraia vervolgens naar een paar hooibalen. Hij liet Soraia op de hooibalen zitten en hij ging vervolgens naast me zitten. ''Je kunt beter niet liegen'' Zei Sungmin tegen haar en zijn blik ging even snel naar haar buik maar al snel keek hij Soraia zelf aan. Blijkbaar had ze last van haar buik, misschien moest ze naar de dokter voor de zekerheid, of ze had gewoon wat rust nodig.

Soraia kneep haar ogen even pijnlijk dicht en voelde de armen van Sungmin die haar hielpen. Ze hield hem goed vast en bleef daarna op de hooibalen zitten. Ze staarde voor haar uit met opnieuw haar handen op haar buik, hij wist het nu toch. Ze antwoordde ook niet op de woorden die hij zei en knikte heel zachtjes. Ze kreeg opnieuw pijnlijke steken en leunde tegen de muur. Ze kneep haar ogen dicht en slikte even. Ze hoopte maar dat het niet erg was. Misschien was geschaafd maar ze snapte dan ook niet dat het zoveel pijn deed. Zoveel had ze toch niet gehad dan? Ze zuchtte even en keek kort naar Sungmin maar al snel keek ze stil en zwijgend naar de grond.