[Baantje] Paarden groomen

Ze was dolblij met haar nieuwe baantje, voor 10 dagen twee wedstrijdpaarden groomen tijdens wedstrijden en na trainingen. Het waren 2 schatten van paarden. De ene, Marlynn, was een machtig mooie Oldenburger merrie. Het andere paard heette Saffyr, en was een Arabische hengst.
Ze voelde zich een beetje trots, dat ze twee wedstrijdpaarden mocht groomen. Nieuwsgierig liep ze door de stallen, ze was nog maar bij de manegepaarden. Het stallencomplex was groter dan ze gedacht had, maar uiteindelijk vond ze Saffyr en Marlynn. Ze bekeek de paarden even uitgebreid, ze waren net zo prachtig als ze gedacht had, misschien nog wel mooier. Ze liet beide paarden aan haar vingers snuffelen, en besloot maar te beginnen met uitmesten. Marlynn zette ze in de weide, Saffyr zette ze in de lege longeerbak. Ze had al even geïnformeerd of de longeerbak voorlopig leeg zou blijven, en dat was zo. Toch begon ze met de box van Saffyr. Het was niet heel veel werk, alle uitwerpselen lagen op één hoopje. Ze bracht de mest weg, en gooide een laagje stro over het oude stro. Ze probeerde het zo goed mogelijk te verdelen, zodat overal even veel lag. Tevreden keek ze even de box rond, waarna ze Saffyr weer uit de longeerbak haalde. De hengst zat onder het zand, dat zou een grondige poetsbeurt worden..

Nu was de stal van Marlynn aan de beurt. Hier lag echter de mest overal verspreid. Zuchtend begon ze alles in de kruiwagen te scheppen, dit was een stuk zwaarder dan alleen de mest weghalen. Een dik kwartier was ze ermee bezig. Eindelijk had ze de hele box leeg. De kruiwagen was loodzwaar, en kantelde steeds bijna tijdens het lopen. Met een diepe zucht kieperde ze de kruiwagen leeg. Op de terugweg vulde ze de kruiwagen met 2 balen stro. Gelukkig was de box niet heel ver van waar het stro lag, en kon ze het stro snel in de box gooien. Met haar voeten verspreidde ze de stro, daar was ze maar iets van 10 minuten mee bezig. Saffyr keek steeds nieuwsgierig toe, naar waar ze mee bezig was. Grijnzend gaf ze de hengst een aai over zijn zachte neus. " Nou Marlynn terugzetten. " mompelde ze tegen zichzelf.

Het was een hele klus om Marlynn te vangen, de merrie rende steeds weer weg. Bedenkelijk bekeek ze de weide even. " Als ik Marlynn in die hoek kan drijven, kan ze nergens heen en heb ik haar. " bedacht ze hardop. Ze voerde haar plannetje uit, en inderdaad kon Marlynn geen kant op. Een beetje geïrriteerd liep de merrie met haar mee. " Niet zo zeuren jij. " grinnikte ze zachtjes. De Oldenburger was weer blij, toen ze haar schone stal weer in liep. Ze wroette even met haar neus door het stro, en brieste tevreden. Ze sloot de box zorgvuldig, en besloot nu Saffyr te poetsen.

Ze klikte een halstertouw vast aan het halster, leidde de hengst zijn box uit en zette hem vast aan een ring bij de box. Vlak naast de stallen van de wedstrijdpaarden stonden de poetsspullen, dus die had ze zo gepakt. Met lange halen begon ze de Arabier te poetsen. Saffyr stond met één hoef op rust, en had zijn ogen gesloten. De warme zon verwarmde zijn bruine vacht, en met de borstel haalde ze het vuil weg. Na een dik halfuur, was de hengst helemaal schoon. Ze bekeek hem even keurend, en besloot dat het genoeg was voor vandaag. Ze gaf beide paarden nog een plak hooi, en deed de boxen op slot. De paarden hadden geen oog meer voor haar, allebei hadden ze het te druk met hun hooi opeten. Ze liep terug naar haar fiets, en reed vrolijk fluitend weer naar huis.

Gisteren was het vooral een beetje kennismaken geweest met de twee paarden. Vandaag had ze opdracht gekregen van de eigenaresse van Marlynn, haar na de training uit te stappen en te poetsen. Voor Saffyr had ze geen specifieke opdracht gekregen, dus klootte ze maar wat aan met de hengst. Ze was van plan om beide paarden hun ontbijt te voeren, Marlynn te poetsen voor haar training, Saffyr in de weide te zetten, zijn voederbak en drinkbak schoon te maken, Saffyr weer uit de weide halen, hem poetsen en een stukje met hem wandelen. Als Marlynn terugkwam van haar training zou ze de merrie uitstappen en haar poetsen. Als laatste zouden de paarden nog wat hooi krijgen.

Rustig begon ze aan haar dagplanning. Ze haalde voor de paarden hun ontbijt, en wachtte rustig tot ze het op hadden. Plots kwam in haar op dat ze ook het tuig van Marlynn kon gaan invetten, dat zou de eigenaresse vast waarderen. Vlug haalde ze het tuig, pakte een potje ledervet en begon het tuig in te vetten. Het duurde niet heel lang, veel hoefde ze niet te doen. Ze hing het tuig te drogen, borg het ledervet weer op en wandelde weer terug naar de paarden. " Heerlijk dit, gewoon lekker klooien met de paarden. " mompelde ze vrolijk tegen zichzelf. Inmiddels stond ze weer voor de stallen van de wedstrijdpaarden, en checkte ze of de paarden al klaar waren. Saffyr stond al vrolijk voor zich uit te kijken, maar Marlynn at nog. Ze besloot Saffyr vast in de weide te zetten, en klikte het halstertouw vast aan het halster. Saffyr stond al te dribbelen in zijn box, zó graag wilde de Arabier zijn stal uit. Ze grinnikte even en opende de box, zichzelf ondertussen voorbereiden op Saffyr, die waarschijnlijk zijn box uit zou rennen. Het tegenovergestelde vond zich echter plaats, Saffyr stond aan de grond genageld in zijn box. " Niet zo klieren Saf. " grijnsde ze naar de hengst. Voorzichtig gaf ze wat druk op het halstertouw, en de hengst stormde naar buiten. " Hoooo maar jongen. Rustig maar. " kalmeerde ze de opgefokte hengst. Hij probeerde rondjes om haar heen te rennen, maar dat lukte niet. Gefrustreerd hinnikte de hengst, en stond stil. Kalmerend streelde ze de hengst over zijn neus en hals. " Stil maar, het is goed. " suste ze zachtjes. Met een dansende Saffyr naast zich, liep ze naar het weiland. Daar aangekomen kon ze nog net het halstertouw losklikken, zo snel rende Saffyr weg.

Bewonderend bleef ze even staan kijken, tot het tot haar doordrong dat de eigenaresse van Marlynn zo zou komen. Ze snelde zich naar de box van Marlynn, haalde haar eruit en begon haar te poetsen. Geërgerd zuchtte ze even, de schimmel had een enorme mestvlek op haar buik en achterhand. Grondig begon ze de merrie te borstelen met de roskam, ze kon de vlek aardig wegkrijgen. Ze was al een kwartier bezig, tot ze vanuit haar ooghoek een vrouw aan zag komen lopen. " Hallo. " groette ze vriendelijk. Ze had verwacht dat de vrouw door zou lopen, maar ze kwam haar kant op. " Bent U toevallig de eigenaresse van Marlynn? " vroeg ze beleefd, en haar antwoord werd bevestigd. " Ze heeft net gegeten, en ik ben bijna klaar met poetsen. Daarna kunt U fijn trainen. " lichtte ze haar werk toe. Ze krabde de hoeven uit, ontklitte de manen en staart en ging als laatste nog met een hand over haar rug heen. " Het poetswerk is gedaan, zal ik haar ook opzadelen? " vroeg ze vriendelijk. De vrouw knikte nors. Ze pakte het tuig van de zadelsteun, die nog buiten stond, en zadelde de merrie rustig op. Marlynn stond al opgewekt rond te kijken, en schraapte af en toe met haar hoef. Ze singelde nog eens goed aan, en klopte de merrie op haar hals. " Ze is gereed. " zei ze tegen de eigenaresse. Ze aaide Marlynn nog eens, en liep naar de zadelkamer om schoonmaakspullen te halen. Ze had gezien dat in de voerbak van Saffyr allemaal resten voedsel zaten, en ook de drinkbak was smerig. Met een goed humeur begon ze aan het poetswerk, het was ontzettend zwaar om de brokken vastgeklonterd voer los te krijgen, maar met hard schuren lukte het. Moe ging ze rechtop staan, dit was echt niet fijn voor haar rug. Ze maakte haar schouders even los, en begon nu aan de drinkbak. Dat was een stuk simpeler, het was vooral de strootjes en etensresten eruit vissen. Met een keurende blik ging ze over de voer- en drinkbak, en knikte goedkeurend.

Nu kon ze Saffyr uit de weide gaan halen, hopelijk liet hij zich makkelijker vangen dan Marlynn gisteren. Met een halstertouw in haar hand liep ze naar de weide. Saffyr zag haar lopen, en kwam in een razend tempo op haar af. " Hey mannetje, was dat lekker. " kletste ze vrolijk tegen het paard. Ze klopte Saff op zijn hals, klikte het halstertouw vast. Ze bracht hem naar de poetsplaats en haalde alle vieze vlekken van zijn vacht. Saffyr genoot van de behandeling, en zuchtte af en toe. Ze klopte de hengst op zijn hals en bracht hem terug naar zijn stal. Van het wandelen zou niks meer komen, Saffyr was moe.

Bij de stal aangekomen zag ze dat Marlynn net werd afgezadeld van haar training. " Ging het goed? " vroeg ze geïnteresseerd, maar ze kreeg geen antwoord. Ze keek even bedenkelijk, en wachtte daarna tot ze Marlynn kon overnemen. Ze maakte het halstertouw los van de ring, en begon met de bezwete merrie te stappen rond de stallen. Door het windje wat er stond, was de merrie zo droog. Na een half uurtje uitstappen konden ze terug naar stal. Toen ze bij de stal waren, maakte ze Marlynn vast aan een ring en begon de, inmiddels hard geworden, zweetplekken te verwijderen met de borstel.

Toen ze daarmee klaar was, zette ze Marlynn in haar box en streelde haar liefkozend. " Wat een chagrijnige eigenaresse heb jij Lynn. " mompelde ze naar de merrie, en drukte haar een kus op haar neus. Saffyr lag languit in zijn box, met zijn ogen dicht. Ze glimlachte even vertederd en draaide zich daarna om, om naar huis te gaan.